-
1 ησσων
атт. ἥττων, ион. ἕσσων 2, gen. ονος (compar. к κακός и μικρός, при superl. ἥκιστος)1) более слабый, уступающийαἴθ΄ ὅσον ἥ. εἰμί, τόσον σέο φέρτερος εἴην Hom. — если бы я был сильнее тебя настолько, насколько я (в действительности) слабее;
πλῆθος μὲν οὐκ ἐλάσσονες τῶν Περσέων, ῥώμῃ δὲ ἕσσονες Her. — (мидяне были) по численности не ниже персов, но уступали (им) в силе;αἱ κάμηλοι ἵππων οὐκ ἕσσονες ἐς ταχυτῆτα εἰσίν Her. — верблюды не уступают лошадям в скорости;τὸν νοῦν ἥ. Soph. — менее разумный;ἥ. ἱππεύειν Xen. — менее искусный в верховой езде;ἥ. τῇ ναυμαχίη Her. — более слабый в морском бою2) побеждаемый или побежденный3) не умеющий совладать, покорный, подвластный, легко соблазняющийсяἥ. γαστρός Xen. — склонный к чревоугодию;
ἥ. πόνου и τῶν πόνων Xen. — не умеющий бороться с усталостью, мало выносливый;ἥ. τῶν ἡδονῶν Plat. — не умеющий устоять перед наслаждениями;ἥ φύσις καὴ νόσων ἥ. καὴ γήρως Lys. — природа, подверженная и болезням и старости4) меньший(πλείονα μὲν ἀκούειν, ἥττονα δὲ λέγειν Diog.L.). - см. тж. ἧσσον
См. также в других словарях:
ήττων — ον (AM ἥττων, αρχαιότ. αττ. τ. ἥσσων, ον, ιων. τ. ἕσσων, ον) (συγκρ. τού κακός και μικρός) 1. μικρότερος, λιγότερος 2. υποδεέστερος, υπολειπόμενος, κατώτερος, παρακατιανός («ούδενὸς ἥττων γνῶναι» κανενός κατώτερος στο να κρίνει, Θουκ.) 3. (το ουδ … Dictionary of Greek
καταντικρύ — και κατάντικρα και κατάντικρυ και καταντίκρυ (AM καταντικρύ) επίρρ. ακριβώς απέναντι, αντικριστά (α. «καταντικρύ στο σπίτι βρίσκεται η εκκλησία» β. «εἰς τὸ καταντικρὺ αὐτῶν τοῡ σπηλαίου προσπιπτύσας», Πλάτ.) αρχ. 1. αντιθέτως («κατὰ τὴν… … Dictionary of Greek